Η επαφή ευχή δεν έγινε ανάμεσα σε χέρια που προσπάθησαν ν' αγγιχτούν χωρισμένα από ένα τζάμι Ή σε πόδια που σέρνονται καθώς φέρνουν ακαθόριστες βόλτες φλερτάροντας εναλλάξ πότε με παρκέ και πότε με πλακάκι

Το λίγο σου δε με αφορά Η επιθυμία σαν είναι καθαρή Θέλει να αγγίξει Κάθε κόκκο σκόνης Να χαράξει πάνω στο γυαλί Σε απόλυτη ευθεία Το δρόμο για το κορμί σου

Ίσως να είναι Πλησίον της αλήθειας Κείνο που λες Ή σκέπτεσαι Κάθισε χάμω Όσο πιο άνετα μπορείς Δεν έχεις ιδέα Τι έρωτα σου επιφυλάσσει το αύριο

Σαν ξεγλιστράς Από την καύλα Στην τσουλήθρα του ονείρου Πονάω που δεν είναι Τα μάτια σου κοντά μου Σανίδα σωτηρίας το χαμόγελό σου Κάποια πρωινά προτού κοιμηθείς Όνειρα γλυκά και κοντινά λέμε Και μένω σε τούτες τις ευχές Κι εσύ έρχεσαι Πάντοτε σφυγμός συνεπής Ξυπνάω Και σου δίνομαι Ξανά

Σκέπτομαι Πως οι υποσχέσεις και τα λόγια Παλαιώνουν και αναιρούνται στο χρόνο Όπως η παρουσία και η σαρκική ύπαρξη Τη στιγμή που ειπώνονται όμως Συνήθως είναι το αποτέλεσμα Μιας ειλικρινούς αυτοεξαπάτησης

Μιαν ηρεμία αισθάνομαι Γαληνεύει η ψυχή μου Με το πέρας των ημερών Παρά τις αναταραχές Ίσως να ευθύνεται η παρουσία σου Ίσως πάλι να με καταλαμβάνει Ένα είδος αποδοχής Σα να εισέρχεται Το φως του περιβάλλοντος Εντός

Σε μισώ που σε θέλω Η υπέρμετρη επιθυμία φέρνει εξάρτηση Η εξάρτηση οδηγεί στην ανάγκη Η ανάγκη απαιτεί υποταγή Η υποταγή καταλήγει σε ανισότητα Μπορείς να συνεχύσεις Να ξοδεύεις το νέκταρ σου Αιωνίως στον υπόνομο Ή να δεχθείς πως Η δύναμη της έλξης Είναι στον πυρήνα της Ίσως η ανώτατη κινητήριος δύναμη Και η απόλυτη ένωση Των πάντων

Αγάπη / Έρωτας Archives

Q: Αυτό που κάμεις

Μου αρέσει αυτό που κάμεις Να το κάμεις όποτε θέλεις Κι όταν δε θα το κάμεις Θα είμαι εκεί να στο υπενθυμίζω Πως μου αρέσει αυτό που κάμεις Όταν το κάμεις